Piraye

Piraye,
Gölgenin gökkuşağına tünedi kuşlar
Yüzünü mü yıkadın
Boz bulanık, döküldü mü hatıralar



Çiğ düşen gözlerinden
Gümüş sağan ellerimi
Avuçlarına bırakılıp gittiğim günden ne kaldı geriye
Krizantemler kurumuş
Kuşlarının tüylerini gördüm yokuşta
Vurdular mı yoksa?
Hani dillere destan oyalı mendillerin nerede
Kurudu mu göz pınarların



Üşüdü mü ellerin Piraye?
Yüreğimin tandırına sok usulca
Gelişinle kızıl korlar titresin
Dökülsün ateşin alnından iki damla
Yangınlarım terlesin
Cehennemler utansın
Cennet saraylarına bir sevdalı müjdelensin



Sesiyle şehirler doğuran, ülkeler kuran kadın
Hani özgürlük türkülerimiz nerede?
Tutsak bir ruhun kafesini kırışıdır o bakışların
Delişmen maviye çalan
Denizler utandıran
Nehirler ağlatan
Yürekler doldurup taşıran
Çekildi mi suların
Kurudu mu yoksa
Susma be kadın



Ben senin için ağlarım
Yüreğinin çöllerine tulumbalar kurar
Bin ömür daha sevdanın denizlerinden avuçlarımla su taşırım
Yeter ki sen susma
Yağmurlar ki senin müridin
Bulutun feyzi senden
Denizler ki senin oğulların
Dolup taşacaklar emdikçe ak göğüslerinden.



Sen susma Piraye
Hürriyeti bu aşkın senin sesindir
Sevdanın düğmelerine iliklenmiş iliklerim
Bütün suslar benimdir


Algın/ 2010