Pişman Değilim

Seni çoktan sürgün ettim bilesin

İçimdeki isyan seninle gitti

kalmasın tek bir hatıra silinsin

Tüm sevgimi kaprislerin tüketti.

Hayatın ve ölümün eşiğinde

Boş eller ve gözlerle bakıyorum

Ah nasıl inanmıştım sözlerine

Yok desemde mum gibi eriyorum.

Bir kez şakağına daya elini

Hangimiz kaybettik ne bulacağız

Her şey manasız, anlamsız değil mi

Acı hatırayı hep anacağız.

Belkide taşıycağız sonsuza dek

Arta kalan yüklü bir miras gibi

Ve pişmanlığı paylaşacağız hep

Biliyorsun sensin bunun sebebi.

M. Y.

07 kasım 2021