Pişman Olurdun
Sende benim gibi dara düşseydin
Acı ızdıraplar çile çekseydin
Her gün bir köşede boyun bükseydin
Sende doğduğuna pişman olurdun
***
Haksız yere seni suçlasalardı
Hep kendi bildiğin işleselerdi
Sözleriyle seni şişleselerdi
Sende doğduğuna pişman olurdun
***
Bütün güçleriyle saldırsalardı
Görünmez yaralar aldırsalardı
Seni suçlu diye bildirselerdi
Sende doğduğuna pişman olurdun
***
Yaşanılan olayları bilseydin
Sende benim gibi yaşam sürseydin
İçimde ki yaraları görseydin
Sende doğduğuna pişman olurdun
***
Hak yoluna düşüp doğru gitseydin
Elinden geldikçe iylik etseydin
Şeytanların tuzağına düşseydin
Sende doğduğuna pişman olurdun
***
Sabrını zorlayıp taşırsalardı
Aklını alıp da şaşırsalardı
Senide yatağa düşürselerdi
Sende doğduğuna pişman olurdun
***
Ölüm arar olup bulamasaydın
Krizler atlatıp duramasaydın
Ateşoğlu gibi ölemeseydin
Sende doğduğuna pişman olurdun
Doğduğuna pişman olanlar ile dolu dünya.. Olsun buna şükür diyerek en içten satırları kutlarım. Kaleminize bereket!... Sağlıcakla...
Böylesi bir hayatı kim yaşasa doğduğuna pişman olur elbet. Ama yine de yaşamanın güzel tarafları da var be ustam. Doğası, havası, suyu, börtü böceği, aşkı, sevgisi, dostluğuyla, kardeşliğiyle, evladıyla doyumsuz keyifler de yaşar insan. Ha bir de gamsızlıkla:) Böyle herkesin her derdini dert bilirse iş zor valla. Yine kulağa küpe yapıp şiiri gidiyorum. Katkınız için teşekkürler. Sağlıcakla kalın...