Pişmanlık

vurulmuş gönlüm aşk hançeriyle yaralı
sarmış bedenimi dertlerle pişmanlık
kırılmış umutlarım dökülmüş sanki çalı
yıkmış düşlerimi, ruhumu saran pişmanlık

ne etsem afedilmiyor, tutamadım dilimi
kader kelepçe vurmuş bağlamış elimi
zalim zalim gelip görmüyor ki şu halimi
yıllardır süren içimdeki cehennem pişmanlık

kul tövbe yemin ederse Allah af eder
yıllardır neden bitmiyor bu elem keder
ömrüm insafsızca hiç yere oldu heder
ne gelir elden aman, faydasız pişmanlık

kaç yaz, bahar geçti mevsimler değişti
kaç kız gelin oldu ana kucağından savuştu
kaç delikanlı ateşiyle gecelerde sevişti
bende değişen bir şey içimde ki pişmanlık

dualar tövbeler gözyaşları fayda vermiyor
bu aciz kulunu yaradanı neden görmüyor
dilden dile sürükler kaderim yüzüme gülmüyor
düne dönmekte olmuyor gönlümde pişmanlık

iklimlerim zemheri aşk baharına hasret kaldım
yalancı umutlara gönlümü şuursuzca saldım
mutluluğu umarken kayıtsız dertler aldım
çaresiz kalıyor dünya içinde yaşarken pişmanlık

günahlar sevablar mekrular karıştı sonu belli değil
ilyasın sözü senin yazdığın kader denen varlığa değil
kurban olduğum Allah, Allah isyanım sana değil
volkan misali yüreğimde patlayan sonsuz pişmanlık


02.08.2010.pazartesi