Pişmanlık

Mülteci hayallerin bizi sapladığı bataklıkta
Nilüferler bile taşıyamaz hayatımızın sıradanlığını
Kiralalık düşüncelerin rehberliğinde
Kendi ellerimizle boğduk insanlığımızı
Oysa beynimiz yorulmalıydı
Zonklamalıydı
Kılı kırk yarmalıydı
Hâkimsiz mahkememizden sonra
Günleri biz gardiyan yaptık kendimize
Biz taktık ayağımıza prangaları
Beynimizde acımadıklarımızın hediyesi kelepçe

Oysa her şeyin tadı tuzuydu özgürlük
Esarette yaparmış gibi yapılır hep
Severmiş gibi sevilir
Ağlarmış gibi ağlanır
Gülermiş gibi gülünür
Ölürmüş gibi ölünür
Yaşarmış gibi yaşamak yani
Düştüğümüz duruma bak!
Biz ki üç beş fâni
Fethetmeye niyetliyken ebediyeti
Korkar olduk kendimizden
Ve şimdi
Mezarlıklar daha huzurlu kalbimizden