Pişmanlik

Küf kokan sokakların oynaşan gölgeleriydik...Mazinin bırakıtları kirli sularda aklanır mıydı ki..
Yaşlı bir ozan feryat ediyordu şiirlerce..Her cümlenin sonunda 'ben' demiştim' diyerek..
Yazık oldu günahkâr fanilerin ruhuna..Oysa ne kadar temizdi doğduğu anda...

Ya şu siyah lekeler ne neden silinmiyor neden çoğalıyor yüzlerde?
Çırılçıplak şimdi yeryüzü, gizlenecek bir ağaç gövdesi bile yok..
Otsuz topraklarda nefes alan tek canlı yaşamıyor..
Gün penceresi kapanmış. Babilin asma bahçelerinden sesleniyor gaip kuşları...

Medet Ya Rab Yetiş Ey Malikel-mülk!

Ah kim bilebilirdi ki gaibi, lakin dinlemediniz cennetin anahtarı yüreğinizdeydi kaybettiniz..
Siz gazabından korkarız diye yemin edenler defalarca uyarıldınız.
Ki doğduğunuz an kadar bigünah olacaktınız tövbenize sadık kalsaydınız..Şimdi hangi kutsal geceye sığındınız da yarın unutacağınız pişmanlıkların nafile secdesi ile oyalanmaktasınız.

Halbuki O kalbinizi bilendir..

Gülcenaz