Pişmanlık Getirmez Güvenimi

Bırak artık
El yazılarımı taklit ederek
Kendine aşk mektupları yazmayı

Sal, ruhun gibi kendinde çığlık at
Öyle içten atmalarla olmaz
Avazın çıktığı kadar bağır
Kurtulamazsın yoksa bu pişmanlıktan

Bağırmak her şeyin çözümü de değil
Söylemedi deme
Sadece anlık tedavi ruhuna
Bir ilk yardım kalbine

Pişmanlık denilen hastalık
Bir bulaştı mı ruhuna
Tedavisi yoktur.

Ben kendimden biliyorum
Seni sevmemden biliyorum
Pişmanlık denilen hastalığı

Bırak artık ayna karşısında
Kendine bakmayı
Çıkar gözlerindeki
Ben bakışlı taklitleri de
Gör o yılgın solgun gözlerini
İçinden akan pişmanlığı
Pişmanlık işareti göz yaşlarını

Bırak geceleri yastıkları sarılmayı
O kadar da pişman olma
Bak bana pişman değilim
Her gece bir vefasıza sarılmıyorum
Diye çok mutluyum

Ama sen sen...
Pişmansın sen kadar vefasız olmadığıma
Doya doya sarılamadığına bana

Bırak
Bırak yastıkları,
Tenim yapmayı..

Keşke benimde pişman olacağım
Son bir sözüm olsaydı kalbinde
Olsaydı da sen yalnız kalmasaydın
Bilirim çok batar sana için acır
Bir andır senin sinirin ama yanıldın

Akan pişmanlık neye yarar
Çabalaman, getirir mi güvenimi
Sana olan aşkım ölünceye kadar daim
Sen olmasan da

Sanma aşkın her şeye çözüm güvenin olmasada