Piyasa Şiirleri -3
(Ferit’e Mektup)
uzaklıklar biriktirdim Ferit
yurtsuzdum işte! bir o kadar da...
kışa rastlamış anılarımdan havalanan sığırcıklarca
mektuplara karışmış tren çığlıklarınca
kentin yakasına yapışmış gecekondularca
çıplak!
her aşktan dilsiz bir uzaklık kaldı
hiç düşündün mü Ferit,
bozdursam kaç ayrılık yapardı?
ilk uzaklık içimdeki yaraya Ferit
kabuk yakındı oysa sızı yakın
ölü çocuklardan aldığım son ders
yüreğimi kanırtan bıçak yakın
hangi kara deftere yazılır kanla
yeryüzü sayfasından başka
ilk uzaklık anaların gözyaşına Ferit
Cumartesi yakındı oysa yakındı tecrit
uzaklıklar biriktirdim Ferit
akşamın rengi bir türlü inanmadı aşka
vurulmuştum işte! bir o kadar da...
bozbulanık sellerde kent yorgunu
toplu katledilen güvercinlerce dilsiz
öğle karanlığındaki sırlarca faili meçhul
sahipsiz bir ceset!
hiç düşündün mü Ferit
kime sorsan iyi bilirdi
bu hangi filmden çalıntı bir kesit
ilk uzaklık diyorum Ferit!
dudaktan düşen ofla karşıki dağlar arası
kapanır mı bu insanlık yarası
Aralık 2019/ İzmir
Teşekkürlerimle Sermin Hanım. Umarım vaktim olur da şiirleşiriz zaman zaman.
Sosyal yaralarımızı ne güzel dile getirmişsiniz Eşref bey daha sık okutmanız dileğimizle çokça tebrikler..
Çok teşekkür ederim Necla Hanım. Ayrıca şiirimi beğenip, günün şiirliğine neden olan dostlara da teşekkürler. Var olun, şiir olun.
Su gibi şiir... Tebrik ederim Eşref şairim.
Teşekkür ederim Bünyamin Bey... Şiirsiz kalmayın.