Pol Ve Virjini
aşkın kutsallığına inanan
iki kalpti onlarınki
gözleriyle sevişirler
ayrılıktan hiç söz etmezlerdi...
ansızın gitti Virjini
gözükmeden Pol'e
günler geçti
haftalar geçti
ne haber geldi
ne de kendi
güneşin her yükseldiğinde gökyüzüne
gece, düşene kadar denize
gözlerdi ufku
ilk tanıştıkları yerde
sonra,
birkaç damla düşerdi gözlerinden
geçtiğinde her gemi
bir gün bir gemi
vurdu kayalıklara
dayanamadı azgın dalgalara
martıların çığlıkları arasında
gitti sessizce Virjini
yemedi, içmedi
günlerce kederinden
daha fazla direnemedi
Pol de gitti peşinden...
Harika .
Saygılarımca.
yemedi, içmedi günlerce kederinden daha fazla direnemedi Pol de gitti peşinden...
Pol ve Virjini. İçimi hoplattı bu isim. İlk okuduğum romandı.Günlerce etkisinde kalmıştım. Şiirinizden de aynı derecede etkilendim. Kutlarım duyarlı yüreğinizi. Selam saygılar efendim.
BU İNSANLAR, NEDEN NANKÖR DİYE BANA SORACAK OLSANIZ. BEN DE DERİM Kİ, HEPSİ BAKAR KÖR .
SEVGİDEN, VEFADAN HİÇ HABERİ OLMAYANLARA NE DENİR?
BEN BİLMİYORUM.
BİLEN VARSA SÖYLESİN DE HEP BERABER ÖĞRENELİM.
DOSTUM YÜREĞİNE SAĞLIK.
Bir sevdanın aktarılması çok güzel her nekadar sonu hüzünlü ve acıklı olsada..
Gerçekten de çok dokunaklı bir şiir.. şiir çok güzel, ince işlenmiş, duygularını aktarma gücü yüksek.. 👍
kutlarım, başarılar dilerim...
selamlar, saygılar.. 👍