Polensiz Bal



Sen benim divane gönlüm,düşersin dilden dillere;

Divan’da öten bülbülüm,beni salarsın çöllere.


Ah etsem dağlar ağlıyor,Dostum yaramı bağlıyor;

Suyum içimde çağlıyor,akar giderim göllere.


Dinmiyor içimin ahı,ararım içimde Şahı;

Yedi alem padışahı,beni saldın çilelere.


Aşk yolunda çilekeşim,topraktan olmuş bir keşim;

Güneş içinde Güneş’im,baktım bağrımda güllere,


Bağrım yanar içim söner,kırk Derviş içimde döner;

Nefsim benliğimi yener,girerim sırdan çöllere.


Kerbela’dır benim çölüm,susuzluktan yandı ölüm;

Görülmemiş böyle zulüm,sardım gülümü güllere.


Ey zahid hor görme beni,bozuktur dünya dümeni;

İslah etsin Hüda’m seni,beni satarsın ellere.


Kah zahidim kah da asi,içimde varlığın sesi;

Boştur bu dünya hevesi,bir bak içimde sellere.


Aramadan bulmak yoktur,bağrındaki kanlı oktur;

Sende yalan benden çoktur,yalandan düştüm dillere.


Geceyi vereyim sana,bütün gündüz kalsın bana,

Işık içimde dolana,geçerim halden hallere.


Her yolun bir izi vardır,yol uzunsa eni dardır;

Yerde gökte mutlak vardır,gideriz mutlak illere.


Aklımı sıyırdım aldım,çiçekte polesiz baldım;

Arı kondu şaşıp kaldım.Düştüm dilimden dillere.


Sen ermişsin diyen dilim,bir gün gelir biter pilim;

Sonsuzlukta benim ilim,varsam varılmaz illere...

24/01/2025

Binkılıç:Uhr23:50

17 Şubat 2025 354 şiiri var.
Beğenenler (7)
Yorumlar (2)
  • 25 gün önce

    Çok güzel bir şiir olmuş Hüseyin Hocam. Divan Edebiyatı tarzındaydı. Sağlıcakla esen kalın hocam.