Portakal Çiçeği

Arnavut kaldırımlı sokakta ,
Kaybolmuş adımlarının ,gölgesinde yürü gençliğim .
Simitçi tablasının üzerine bıraktığın çocuk gülüşünü ,
Geri al el çabukluğuyla .
Ne küçük dileklerin sembolüydü ,
Aghia Yorgi'nin parmaklıklarına diktiğin tarçın kokulu mumlar ,
Nasıl gözünde büyürlerdi oysa .

En kuvvetli dalını mekan edindiğin erik ağacı ,
Baban gibiydi kolları .
Hatırlar mısın ihanetini sana ?
Düştüğünde bir daha kalkamazsın sanmıştın ,
Bir daha böylesine derin yanmazdi canın .
Yaşadığın en büyük acıydı ,
Gel de gülme şimdi .
Çocuk gözlü çocukluğum
Kendini unutup ,
Kırılan dala için yanmıştı ,
Için , için ağlamıştın...

Hayat seni hiçe sayıyordu sanki ;
Ergenliğini es geçmişti ...
Bir çocuk yüzü yakıştırmış tenine ,
Çocuk ruhu yerleştirmiş bedenine .
Dur be kızım !
Büyümek senin neyine ...

Durmadın ;
Hayatı vurdun yollara ...

Hazır yoldayken ;
Samatya'ya da uğra .
Merdivenli sokakta gelene geçene kafa tutan ,
Kasketli kiz çocuğuna gülümse .
Bir elma şekeri ile üfle heybetini ,
Çocuk nede olsa , dünya malı gözünde mi .
Kalamış'ta elinde sigarasi ,
Bir kadeh şarabın içinde ,
Karşıki küçük dağları yaratan bacaksıza bildir haddini .

Karaca Ahmet'te buz gibi bir taşı selamla .
Çömeliver başına ;yerinme .
Aldırma sigaranın harap ettiği ses tellerine ,
Babanın en sevdiği şarkıyı söyle .
Kucakla sonra mezar taşını ,
Soğuksa soğuk ,ısıtıver .
Bir damla gözyaşı bırakma toprağına .
Kıyamaz ki o sana ...
Veda etme , dön arkani ,
Senin de gideceğin yer orası .

Çay kokusunu takip et sonra ,
Çek içine derin derin begonyaları ,
Çıkmaz bir sokakta son bulsun yolun .
Bir ev ki ; pervazında yediverenler ,
Biraz hüzün , biraz kargaşa .
Gençlik kavgalarını bıraktığın odalarında ,
Bir hışım kapıyı kapatıp çıktığında .
Bilemedin, kırmışsın kirişleri,
O kapı hiç kapanmamış sen gittikten sonra .

Anan bekliyor yolunu .
Hangi meridyene gittiysen ,
Hangi iklimden geldiysen gel.
Bahar yağmurlari getirmişsindir eteğinde ,
Bırak aksın gözlerin , kızarmasın gençliğinin yanakları ,
Gel , gene de gel.
Annenin gözünde bebeksin sen ,
Portakal ciceği kokuyor tenin ,
Bırak ; kalsın yaprakların döktüğün yerde .
Sen oldugun gibi gel...