Portreler

Yıldız düşümü esnemenin ağırlığında gözüme batan ışıklarca kapanıyor dünya

Dans eden renklerin karışımında nihavent portreler
Duvarlar ucu mum

Uyanık başların sessiz sabahı
Uçarı ve ürkek ortasında gecenin
Şu köşe kış
Bu köşe yaz
Ortada bahar tarlası
Geziniyorum oturduğum yerden
Omuzumda bilindik bir el
Papatya..


Sonsuzluğa açılan kapılar gibi soyunuyor toprağa düşler
Yağmur istiyorum az biraz
Gölgem gölgemden atlayarak koşuyor
Uçuşan eteğimde kelebekler
Seyrediyorum çoğalmışlığı

Kendimdeki benlerle tanışan içimin nehirleşen aklına
Mavi bir ıslık düşüyor
Gõğsümde  rüzğarın ellerince açılan göğü

kitap ruhuma ki
Harflerden düşen damlalar kızıl saçımın
Avuç içimde penceresi açık odalar
Uykumun uykusuz hali

Geceye kurulan şehrin yollarına mavi bir şeyler oluyor
Uzun uzun kulelerin tepesinde başım
Düşsem belimi tutar mı elin
Dudaklarıma açılan sessizliğe bak hele
Beni içine saklıyor