Postmodernist Sevgiliyle Statükocu Şair

cenge girmiş mecnun gibi
tak koluna filintayı


cebren ve hileyle
geç karanlığın tantanasından


ecnebi bir kızdır zaman
avuçları delik deşik


yeni delhide bekler seni
tütsülenmiş tapınaklar


pervanemi kim kırdı da
kanatsız kaldı asaletim


bir sevgiliyi hayal ettim
ispirto kokulu gecelerde


teslim bayrağını kendim açtım.
ipi geçiren ince bileğe.


sinsice yapıştı dudaklarım
eflatuna benzeyen tenine


parmak izime, terlemiş elime
bir nefes daha çekerim lanet okurcasına


sen her tartışmada bencil körebe
ben ağzımı açtıkça geri kafalı hınzır


postmodernist sevgiliye el pençe divan
statükocu şaire ağız burun kıvır





black_1