Poyraz

Düze çıkmaz yorgunum...

Ve yırtık geceden utanan gün kızıla boyanırken
Seherlerimde öten hep karga olsun
Kulak turna avazına hasret kalsın
Varsın toprak yağmur sonrası senden alınma hüzün koksun
Ne yazar...

Poyraz olup esesim var
O vakit
Hangi kuytu saklar b/seni benden

Böyle bahar vurgunu olmayaydı
Sever miydi seni
Dümeni kırık yürek

Başı boş kafile
Çabalama varamaz menzile
Terk neylerki benim gibi sefile

Bilirim şad olmaz bu deli gönül her dem yaslı
Hiç bir kapıyı açmıyor
Cebimde mutluluğun anahtarı paslı...