Poyraz Eser Yelim

Boran oldum estim
Çöl oldum yaktım
Bir esenlik, yok hayrım
Nedir bu eyvahım

Deryalara deniz dersin
Bir damla suya muhtac
Aşkın deryası kulaç kulaç
Bu sahra, kurakmı kurak

Seher vakti yola çıksak
Menzil alamayız yalın ayak
Bu gidişle eller boş kalacak
Gönül sevgiye muhtac

Yarin ayağının tozuna
Yüz sürsem ayasına
Düşsem gönül bağına
Doydum diyemem sevdasına

Bilirim, boran olur esersem
Kavurur gönlünü geçersem
Yıkılır tahtı, sarayı, gönlünün
Bir daha gülmez yüzü

Poyrazdan eser yelim
Kim bile kimindir gülüm
Gamzesine düşmüş bülbülün
Gözünden iki damla yaş gelir

Zemheridir bu sevda
Bahar göstermez kuluna
Karlar yağacak başıma
Eritir bu sevda başımda oldukça