Pranga
Tanıdığım beyaz bir köle vardı
Gözünü budaktan sakınmazdı
Hayata candan dört elle sarılırdı
Köle oluşuna hiç aldırmazdı
Bu kölenin elleri nasırlı, yüreği
Güneş gibi apaydınlıktı
Boyun eğer ama asla asi olmazdı
Hayat onu hiç bıktırmazdı
Bir gün prangalarla bir hücreye
Hapsedildi, Zifirden karanlık
Zindanda hep düşündü düşündü
Efendilerle köleleri mukayese etti
Prangalar ayak bileklerini kanatmış
Yaralardan artık iltihap akmaya
Başlamıştı, mutluydu çünkü
İnsanca yaşamış, insanca sevmişti
Efendiler dedi ''içinden'', gerçek
Özgürlüğün tadını bilselerdi
Kendilerini vicdanlarına hapsetmezlerdi
Vicdanım da özgürüm, prangalar
Benim bedenimi tutuyor, oysa ben
Ruhumda mutluyum ve huzurluyum
İşte, vicdanım efendim sensin
Ben sana ölene kadar köleyim
_________________________________
İki türlü kölelik var efendim
Bir iyiye kölelik bir kötüye kölelik
Sözüm nefsimede
Sesleniş .....Galiba :)
hikaye tadında ve ders verecek kadar anlamlı bir şiirdi.. tebrikler sevgi ile
Alınması gereken ders fazlasıyla verilmiş... Yüreğine sağlık abla... Tşkrlerimle... 👍👍👍
Tam bir Tülay Bilgim klasiği şiir düşmüş yine sayfana
kutlarım Tülayım ellerin dert görmesin 👍
çok anlamlıydı....kutlarım tülayım👍👍👍
İçeriği ders alınacak ve mesaj yüklü. yüreğine sağlık,adaş.Tebrikler.