Pus Ve Çocuk

puslu bir mayıs akşamı
uğurlayın
toprağa
ağıtımı şairler yaksın
ve ezmeyin akşam çiçeklerini
akşam çiçeklerini ezmeyin

peşim sıra
çıplak bir köylü çocuğu
baksın
(iki elinde iki bavul)
yer açın çıplak köylü çocuğuna
çıplak köylü çocuğuna yer açın





ahh...
Bafra otogarında bulanık bir sabah
çocuk,
gözlerindeki şehirlerarası yorgunluğa inat
dudağının kenarında
akşamki Kemal Sunal filminden kalma bir gülümseme
akıp gitti önünüzden
(nasıl akmazdı ki
kuş seslerine bu kadar yaklaşmışken)
siz ayaküstü
taze simit çıtırdatıyordunuz.
erken açılmış çay eşliğinde
Bafra otogarında
uyuşuk bir yalnızlığı yaşıyordunuz


şehrin pazarında
gözleri ekin sarısı
bir adamın elinden tuttu çocuk
(adamın avuçları çayır gübresi kokuyordu)


sonra
bir minibüs
usulca akıp geçti,
dudaklarını ıslak bir sessizliğe kapatan
Bafra Ovasından.
çocuk, minibüsün loşluğunda
köylülere inat
kıpır kıpır bir yürek taşıyordu


ayak basınca
tanıdığı topraklara;
özlediği kuş sesleri
yağmur yanığı duvarları evlerin
puslu bir akşam...
(iki elinde iki bavul)
bakakaldı ardından