Pusu Kurmuş Hayat Bu Yürek Sevdasına..

Zemheriye çeyrek kaldı, sızı oldu ayazları,
Gündüze dem vurdu, gecenin şafakları,
Umudu dokuyorum yüreğimin gergefinden,
Hüzün salıncağını bulutlara asanlar için,

Pamuk yüreğe kurşun-i vurmuş,
Kayalar misali parçalanmakta,
Sahtelikler simgeleşmiş, sol yanımda son atış,
Pusu Kurmuş Hayat Bu Yürek Sevdasına

Büyük şehir boğuyor, Ankara yine kara,
Gölgesi bıçak sırtı, çoğu insan olmuş maskara
Dünya ekseninde dönüyor,çemberinde yok olmuş cana
Can olan yoktu, Pusu Kurmuş Hayat Bu Yürek Sevdasına

İhtilalci bir gençlik hevesiydi bendeki, duruşu sağlam,
Tüm yanlışlara bir bir sıkıyordum mermisini yaşanmışlığa
Gücüm tükendi,hep ben yaralandım merhametin ışığında,
Merhem süren olmadı, Pusu Kurmuş Hayat Bu Yürek Sevdasına

Sevgiyi,aşkı hoşgörüyü kopyalamak istedim kendim gibi,
Güzellikleri serpiştirmek istedim güneşin yedirengi misali,
Filiz olup ,damlalarla sulayalım çoğaltalım sevgi selini,
Olmadı yürek kor, Pusu Kurmuş Hayat Bu Yürek Sevdasına,

İşgal gecelerinde parçalanmış arzu halde yitik gönül
Koca bir denizken, ölü bir ırmağa dönüştü gönül
İnsanlardan soyutladım kendimi sizler olun hep gül,
Gülüm çıkmadı ,dikenleri sevmeyi de ben öğrenemedim
.................Pusu kurmuş Hayat Bu Yürek Sevdasına

02.05 2010
Hüseyin AKÇAM