Pusula

kendini şaşırmışların
harabe adresini gösteriyor pusula
uzak bakışlı zamanın
şimdisine yazılmış bir muamma
duvarlarına asılmış hatıraların
tozunu alan kalp
aklı sildikçe selimden
kendi kurguladığı hayatı yaşar
eşkal
aşk'a kaçınılmaz bir pervane

sen öylece dur orada
topraktan
sudan
havadan
hiç olmazsa umuttan geriye kalanım
kaybolmaktan korktuğum yolunda



çölde kum tanesi yalnızlığıdır
huzurda ayin yapan ruhların sancısı
yaktıkça alazında dudakları
biliyorum ayıp sözler karşılayacak aşk'ı
pusunun arsız takibi
günün kaderine yazılmış
emdikçe hayat geçmişi
ezdikçe söz yemini
sûret
aşk'a kaçınılmaz bir ayna

sen öylece dur orada
yalandan
yanandan
kandan
hiç olmazsa adından geriye kalanım
kendimi bulmaktan korktuğum yolunda



yürüdükçe sarsılıyor kimliksiz ruhum
tam ortasında hayatın
sonun en güzel tadında
şimdi ölüler geçiyor yanımdan
sürüden ayrı
yetişmeliyim gayrı
gün ışığından kaçan
göz kapaklarımda şirazeden çıkma bir intihar
vardım diye seviniyor
ecel koy/n/una
ölüm
aşk'a kaçınılmaz bir kavuşma

sen öylece durma orada
ne sözümde
ne gözümde
ne düşümde
artık seni göstermiyor kalbimdeki pusula...

alicengizoyunu

(...aşkta kaybedenler için değil, aşk'ı kaybedenler içindir pusula...)