Rahim İçi Ölü Doğum Yalnızlık

Nedense yollarım kesişmiyor artık kimseyle .....
Paralel /yalnız/ ılık patikalarda yürüyenleri görüyorum sadece.

Kimse istemiyor yalnızlığını çoğaltmayı,
Korkaklar!
Korkaklar işte...

Akbabalar yiyemezdi ;
bir yerine
İki yalnızlık, konsaydı pencereme.
Yalnızca buğulanmış camda değil,
Bir nefesin izi kalsaydı yüreğimde ılık.
Evim; sıcak olsaydı.
İki nefeslik üfleseydik camlara.
Sonra;

Gidip bir doktora;
'Rahim içi ölü doğum' *yalnızlıklarımızı aldırsaydık, topyekün!
İçimizde bizi zehirleyen; doğuramadığımız,
çoğalamadığımız, soluyamadığımız ölü doğum!
Yalnızlığımız...


Çağlaların badem olmasına izin verilmeyen toprak kokulu gölgelerde/ bizi oturtmayanları düşünüp, düşürseydik düşürseydik,..
İçimizde ölmüştü yalnızlığın yıldızları,
Bölüşseydik!
Ah ne acı!!!!!!
Ve onlar;
Düşseydiler toprağa; kanrevan,

Yine de katil olur muyduk?
O bizi zehirleyip,
öldürmeden?


Ya da sen!/ben!/
Öldürseydin/m onu da,kalbi kalbin/m/le beraber attığı zaman!!!!



In utero mort fetus bellemişsin ya hani
Yalnızlığının öbür adını.
Göbek bağını kesmek yetmeyecek,
Toptan aldırmalısın ölümü,
Rahmindeki yılanın zehrini
Sensin bu!



Yüreğine vursun,
Yüzüne vursun /vurgun rüzgar!
Hiç değişmeyecek senin bu utangaç hallerin,
Kaderin sandığın suçluluğu kendine sakla...
Vur öldür onu da..
İnsan iki kere katil olmaz nasılsa.
Tek atışta vur gitsin yalnızlığı ve utancı ; soyunup suçsuzluğa,
suçsuzluğunu giyin tüm arınmışlığınla,
sen!
rüzgarlara vurgun toprak kokusu,
Sen kan tutan biçare kadın,
Anne olmak senin neyine,
Hele de ölmüşse içinde senelerdir doğuramadığın,
Ve yalnızlığın en az ikizse!

Güldürme beni yalnızlığınla,
Rüzgar; bir kez daha fırtına!
Yüzüne insin yağmurlar,
Fırtınalarda sakın uçurtma uçurma.

Bırak kendini yalnızlığın serenadına....
O acıyı dinle!
En az bir kez...
Yıllarla çarp kaderini.
(Keder mi dediniz ?)

Elde var yine hüzün, değil mi?
Boş ver matematik yanıltır her zaman.
Yüreğinin edep/ihya /t/s/ıyla sev beni...

23 mayıs 2010...Sinop
İn utero mort fetus:rahim içi ölü doğum