Rayiha

Rayiha...

O, koklayanın kör olduğu,

Kör olmayanın, dilinin kesildiği,

O rayiha...

Ruha,

Akıla,

Bedene,

Uykuya sirayet eden,

Gürültülü bir sükunet veren,

Ferdâniyet rayihası...

Veya rayihanın ferdaniyeti,

Zira tek başına zapt eder,

Tüm maddi manevi bedeni,

Yalnızlığın kendisi bile yalnız çünki...

Yanında değil,

Peşi sıra getirir,

Tüm "dahili kıyametin"

Alametlerini...

Yavaş yavaş,

Usulca,

Ses etmeden...

Batınız, Doğunuz,

Şaşar birdenbire...

Birdenbire,

Binlerce İsrafil biter uzaklarda,

Yakınlarda...

Sonra söner güneşiniz,

Ruh dünyanızın kurak topraklarını,

Nesepsiz duygu tufanları basar,

Sulak topraklarınız kurur,

Gider...

Sanki kırk şiddetinde kırk deprem,

Kırar kırpar arzınızı...

Dünyanızı,

Soyutlayıp karanlıktan, aydınlıktan,

Neredeyse gerçek bir ölü yapar,

Karanlıkların içinde...

4.18

15.09.2022

https://youtu.be/RsEoX0FbETI