Ramazan Sarhoşundan İnciler II

Baba özledim seni demek
Bu zamanlar sadece anason kokusunu andırıyor bana
Bak şimdi ramazan gecelerinde rakı masasında buluyorum kendimi
Onunla son görüşmemizdeki gibi sevişiyorum şimdi geceyle
Kandırıyor beni sensizlik gene
Yokluğun değil varlığının hayali yakıyor artık beni
Çivi çiviyi söker diye avcuma kazıdığım aşk labutları acıtıyor
Sen değilde sensizlik kavuruyor simdi
Gel desem gelirmisin ki gelmeden varolmucaksın
Şimdi sana miras gecelerim beni hatırlatsın

Sürün emi aşkın kıymetini bilmeyenin peşinde
Ben senin kıymetini bilirken beceremedim sevmeyi
Çünkü cayır cayır yanan gecelerde
Sığındığım,kurtuluş sandıgım yalanlara,sahipsiz parmaklıklara
Çok değdi soğuk çıplak bedenim
Bu ürkekliği yaşarken ben; elbet sende çekeceksin
Acıtacak yüreğini bir aşk acısı
İnanmam ama ona sığınıyorum genede çaresizlikten
Sende kavrulup inanacaksın; ilahi adalet saçmalığına...
Uzakta değil, dönecek değil, biliyorum gelecek değil...

Bu saçmalığa bulanmışken kusarak döküyorum mısraları ayıldıkça
Sonlandırmakta zorlandığım mısralara rakı rehabeti eşlik ediyor
Rezerve ettiğim acıları kullanıyorum bu zamanlarda
Devam ediyorum bırakmıyorum satırlarımı öksüz ve sensiz
Lanetim üstünde sen farkında olmadan
Hadi devam et umursuz yarınlara
Ben takipteyim seni şizofren aşık edasıyla
E sus acıklama! Ben evcilik oynuyorum kendimce, masumca
Kapa be çeneni gerçekleri açıklama işte
Gözlerimi kapadıkça kaptırıyorum kendimi girdaba
Sen hala ara tüketmişken aşığını bir kenarda
Yarınlara çırpınan ümitlerini
Bulamıcaksın bu adamın lanetiyle...
Tıpkı kendine olan guveni içinde bulamadığın gibi

Tek kişi halinde iki kişilik aşka yatan adamı arayacaksın
Ama bulamadığında şaşırmayacaksın ki
Bileceksin pes edişini
Çünkü ben biliyorum senin yangınlarını