Reenkarne Mutluluk

Bu sabah 

Aynı sabah 

İçimdeki sıkıntı hiç uyumadı geceden beri

Kahretsin 

Sigarada içmiyorum eskisi gibi

Kahredip dumanıyla atamiyorum kederi

Gönlümün tam ortasına oturmuş taş gibi

Bu sabah

Aynı sabah

Tek eksik bagirarak geçmedi sokaktan simitçi

Birde yağmur var balkanlardan gelen

Akordiyonik yağıyor semada

Gazete manşetlerinde intihar haberleri

Ülkenin her köşesinde geçim sıkıntısı 

Ve bitmek tükenmek bilmeyen beka sorunu

Bu sabah 

Bi sıkıntı var içimde 

Biyerde bir çocuk susarken biyerde bir kadın ağlıyor 

Ve ben manik depresif kişilik bozukluğu olan ben 

Haplara boğuyorum beynimi 

Manasızca bakıyorum derinlere

Dibe batıyor ruhum  battıkça

Boğuluyorum ana rahminde

Doğur beni anne!

Mutlu yarınlara...

Bu sefer ağlamayacağım 

Gülüşmelere muhtaç dünyanın bu coğrafyasında 

Çocukluğumu burnumda biraz sümük 

Paçalarımda toz  dizlerim yaralı

Ama illa gülerek yaşayacağım

Kadınlar dünyanın en mutlu varlıkları 

Çocuklar büyüyecekler bu ütopyada

Reenkarne olduğumda bu sefer

Gazetelerde çocukların başarı hikayeleri manşet olacak 

Dereboylarında cansız bedenini aramak yerine

Anneler ağlamayacak 

Gücü yetmediği için dayak yemek yerine 

Bu sabah

Başka bir sabah 

Erkek olduğum için utandığım

Güçlü bedenimin sakladığı aciz ruhum

Ne olur affet kendini 

Mutlu et sana verilen emanetini 

Çocuklar hep gülsün 

Yanağındaki goncalarında

Eşin bülbül 

O konuştukça huzur...

Ve ütopyam 

Sana aşıklığım 

Doğduğum günden beri...