Renklerine Dokunamadığım Sen

Dudaklarıma usulca yanaş,
Yavaş yavaş soy çıplaklığını.
Kumsalda kimse bulmasın izlerimizi
Yaladığında deniz bizi,
Çekilirken geri geri,
Çözül zülüflerinden,
Süzül,
Tülün inceliğinde.
Ay düştüğünde karanlığa ve sonsuzluğun aralığında yürüyen geceye
Ver,
Kasıklarının arasında gülen karanfilinden sıcaklığını.
Dalgaların içinde bir çırpıntı.
Bilincim soluyor yapraklarında.
Tarihi tutamıyorum ve sen an diyorsun buna.
Yavaş yavaş olmuyor ölüm,
Birden bire.
Çektiğin yerlerde kalamıyor,
Kayıyorum ben.
Bir var bir yoksun.
Attığın o bir adımla,
Aralık bırakılan kapılarda renklerine dokunamadığım sen