Renklerle Düş

rüyalara dalmış bir kentin saatleri

kaç gösteriyordu seyrediyordum

ve bir kış gecesinin kamçıları

inip kalkıyordu şehre

mor bir ışık şehir,

ve rengi atmış gökyüzü

utancından mor akıyordu deniz

surların gözlerinde hüzün

hisarlar sessiz ve yalnız

gerdanlık köprüler sisler içinde

doruklarında kar saklayan dağları

köyleri özledim eteklerinde

bayırlarında köyün sürüleri

pınarları gelincik tarlalarını özledim

sabahı buldu köy düşlerim

şafak oldu

gökyüzünün kederlerini alan

renkler yarışıyordu

birazdan güneşi bekleyen göğe

mor çiçeklerin güzelliği işlenmiş

kır çiçekleri bulutlar yerleşmiş

ve bugün bana özel bir gün olsun

ve sen her gün her giydiğin

mutluluk çizgileri kıyafetlerinle

renk renk bahar olsun

eksilen günlere inat

bir sevinç geçidi ol gel

bazı , en güzel gülümseme

bazı , her acıyla iç içe durumu

gizli ağlayışlara

duygulara benzerdi giysilerin

sen en güzel giysili en duygulu

görenleri dönüştüren renklerin kalbisin

sağır bir dünya içinde

mutlulukları kayıp insanlarız

bizi seven sadece giysilerdir

merhaba der gibi

renk renk çizgi çizgidirler

ve beklenmedik hayat refleksleri

bize hep pusu kurar

öyle veya böyle

kimi zaman bir sessiz kayboluş

kimi zaman bin özlemle dönüş

yeni fark edilen bir misafir ya da ,

kurtarılmış fotoğraflardan çıkar geliriz

anı değiştirir tebessümlerimiz

her yer gürültü şehirde

her yer yalnızlık

geri dönülmeyecek saklı yıllarımız vardır

giysilerimize saklanırız

duygular özel işaretler bırakır gözlerimize

kimi fotoğraflarda gizlidir

ve en güzel giysili sen istanbul'u

bugün bu sabah ve şafakta

kalbime ruhuma yaydım

titrek birer öpücük her biri renkleri

yalnızlığım derin bir bıçak izi

renkleri olmayan bir mevsim

yelkenlisi olmayan bir deniz

geldi gitti bin bir düşünce

kendimi arıyorum

rüyalara dalmış şehrin içinde

renklerle ..

01.03.2021 / çengelköy