Reset

Her vefasızdan vurgun yediğimde,
yaralı dönerim çocukluğuma,
Ve mahalle çeşmesinden su içerim kana kana.
Sonra mesud tepesine,
her şeye sahip ve her yere hâkim,
Dört mevsim yeşil ağacım orada bekler beni, kadîm.
Hoş geldin der gibi,
sık yapraklı dalları önümde eğilir ve sallanır,
En konforlu, en yüksek tepesinde,
önceden yerim ayrılmıştır.
Rüzgârı eksilmez başından,
sağlam kökleri ile o mağrur ve gururlu,
Yaslanırım güvenilir gövdesine,
her nefeste içime dolar hoş kokusu.
Kapatırım gözlerimi,
gizleyen ve koruyan yapraklarının arasında.
Sanki ayrılır,
ruhum bedenimden huzurla,
Takılır,
sevinç çığlıkları atan bir martının kanatlarına,
Pamuk tarlası bulutların arasında süzülürüm
ve sonra dalar hızla,
Yangın yeri yüreğim söner,
masmavi serin sularda.
Son bulur,
bir vefasızın ettikleri daha.
Artık reset atılmış bu ruh ve beden,
Hazır yeni aşklara, açmaya yelken.


16.07.2009 Perşembe, Eskişehir