Ressam

Sen yaptın, hepsini sen
İnanmasan da gerçekten
Sen yaptın, hepsini sen

Alabildiğine kıştı bir defa
Ve sonra gökyüzü büsbütün karaydı
Boğaz'ın rengi bile yoktu
O da gökyüzüyle isyandaydı

Bir martılar vazgeçmemişti beyazdan
Kanatları yetmiyordu yine de
Boyasalar da İstanbul'u yeni baştan
Griye teslimdi bu sahne

Ama sen vardın, sen
İnanmasan da gerçekten
Sen vardın orada, sen

Oturuyordun öylece uykusuz
Biraz bıkkın, belki biraz huysuz
Uzaklara gönderdiğin gözlerin
Ne zaman dönerdi, belirsiz

Ama oradaydın işte, vardın
O sabahın köründe karşımdaydın
Paletinden taşanlarla
Koca bir şehri renklendirdin

Kırık cümlelerinin kahverengisinden
Damıttın pembeyi ellerinden
Kırmızı, yeşil, mor, mavi
Bir dudağından damladı, bir gözünden

Her bir edân ile yeni darbe vurdun
İstanbul tual oldu, sen ressam oldun
Bir kış sabahını çevirince bahara
Benim için bir efsane oldun