Rodin Bir Milat

sakil hüzmeler sokulur ay ışığının şebnemine
çiy dudaklar katmer katmer açar saksımda
üzülmek özlemektir , özlem sevmek
yalnız kaldım evet
tutunmaya çalıştığım buğulu resitalin ayak ucunda
Guevera ölüm şerefi soluyorum artan hazda
ölüm utanır şimdi ölsem
batar melekler boğazına...




gerildi alnımın ayazı
yaralandı yalanlara düşen ıslak paye
bombalandı hüznün pazar yeri
çoluk çocuk sere serpe yerlerde
malumu ilan olmasaydı keşke
bol keseden gidişin
keşke çarpıntı saysamdım yine
yerinde esen yelleri
tırnağımdan fışkıran imhada zorlandığım o sıcaklık
rayihana bandığım geceler
bir de maksadını aşan küfürler
aslında hiç biri tam söylem değilmiş
hâlâ birbirleriyle çarpışırken
yüzüne ettiğim dualarla, sırtı dönük sövgüler...




bir eylüldü
kutsanırken fetihin azametli alkış sesleri
şaşaalı takvim son geliş repertuarına yazmıştı
hatırlarım
acabalı kanamalar tüm şiddetleri pansumandaydı
palazlanırken yeminler son kez
evet bir eylüldü
ve sen gelmiştin
mezbele bir harabeye son aşı bu diyerek
hurma gibi büzülmüşken sevinçler
keskin bir bıçakmış ellerimi acabalarından kesen
bilemedim
unutmuşum demek
alışkanlık kudurmuşluktan beter
tepelere açan zakkum
bir eylül şimdi yine
iki arada bir eylül ve tepeleme boğulan heder...





çok laf akıtmak çaresiz artık kalbinin logarına
biliyorum
azami faz hayretlere de gerek yok
kaçıncı kez düdüksüz gidişin bu
ve kaçıncı şahsıma üflenen sur
alabildiğince mesafe yut derim son bir defa daha
gidebileceğince yola topuk ser
olabildiğince mutlu ol
ve Tanrıya da yakın...





gecelerin kırmızı hilâli üşür yine
ruj sürerler hani çatlaklara
kartallar çığdan etkilenmez hani
baykuşlar karanlıktan korkmaz ya
kızıl kıyamet sevmek gribi kapmış de adına
bakma;
kör karanlık bir gece yarısı
kar altında kalmış baykuş taklidi yaptığıma
bir daha uyanırım sanmıyorum yatırdığın o şeffat rüyaya
unutma önce kırbacın sesi duyulur
acısı sonra!



eylülün biri,Rodin bir milat olsun sana
her doğum bir ölümlü yaratsa da...




(...diline kuşandığın suskunluk ele verdi seni bu kez.
Kursağına düğümlenen tövbeler. Ve bir tövbe üçüncü kez yatarsa aynı ihanetin altına
dikiş tutmaz artık; yalanlarını yalandan düğmeler işte; çıplaktır tüm gerçekler ...)




ToprağınSesi