Rodinaya Sitem

Seni bıraktığımda sen vefasız değildin
Hala yağmur gözlüler, şerif idi kentinde
Mihnet vardı, çile seldi lakin sen de mazlumdun
Ve mahsun, yüzyıllık acıların tecrübesiyle
Rodina paslı bıçak duruyorsun bağrımda

Seni bıraktığımda sen bir zalim değildin
Caddelerde devriye, önce seni arardı
Gizli ajandaların ikinci gündemiydin
Her ihanet mermisi önce seni vururdu
Bugünkü tavırların dünden miras olamaz
Rodina bir vefasız hatırasın kahrımda

Seni bıraktığımda sen duyarsız değildin
Ağuşunu her incinene açmasan da
Dehlizlerinde ne destanlar saklanırdı
Mesela kitap okumak yasaklanırdı
Ama sen ilk okuyan olurdun saklı kütüphanelerde
Rodina kitaplar yakılıyor Cengizhan aleviyle
Suskunluğun silik bir iz mührümde

Seni bıraktığımda, her bir ırmak coşkundu
Barajlar taşmasa da,
muttasıl doluyordu arklardan
Ve tarassut senin de bir korkundu
Çünkü önce sen izleniyordun aralıklardan
Bugün emin değilim
Bir siyah nokta mısın süt kokulu zeminde


Rodina sana küskün değilim,
Ama yağmur gözlünün gözyaşlarını içeceğin güne kadar
Tebessüm niyetinde değilim
Ormanlarında bir kuş azat
Bahçelerinde bir gül
Nehirlerinde yosun
Dağlarında kar
Hiçbiri yok derdim de
Bilirim hasret umarsızı da yakar

Varsın izin kalmasın,
ve dahi tereddütün virane şehrimde
Bir akrep tiyatrosu Güle reva görülen
Keskin bir mücadele kıpırdıyor fikrimde
Artık sana düşkün değilim
Vakta ki yağmur döner sen dönersin özüne
O zaman da sitemim nazlı bir özür olsun
Özlem atmacaları yeniden özgür olsun
Dilimde şükür olsun
Ne de olsa sana düşman değilim
Kırgınım sükutuna