Rodrigo Nanesi

hava bulutlu kardeş.
canım da ağlamak var
pencereden dışarısı arı kovanı
bilmiyorum şimdi hangi pencerede
dikilmiştir
kafatası çatlamış bir hüzün
sahi unuttum
çok zaman oldu
nasıldı yüzün

cilaya devam ediyorum kardeş
kimi öyle kazanır kimi böyle
ben mi
zehir soludukça kazanırım kardeş

rodrigoyu koministler
rodrigoyu halk için
veya rodrigoyu vatan için
dinlemiyorum kardeş
ayaklarına kapanasım
mihenk taşına kalbimi süresim var
bir yandan da
rodrigoyu dinliyorum kardeş
aşık olmamak
anlayacağın direniyorum
özgürlüğümü ele avuca düşürmemek için

rodrigonun üzerine kapıyı çektim
saat üç olmuş kardeş
dışarı çıktım
biraz tuzlu tulum
analarımdan sıcak gözleme aldım
yiyesim yok kardeş
zorla tıktım bir iki lokma
yeniden çöktüm cilanın başına

yamulmak yok kardeş
bilirsin beni
asla
ve asla
aşık olmak yok

sen ne diyorsun şimdi
kehribar ağızlık alır mı tütünün zehirini
benim ihtiyarları tanımazsın sen
duyarlarsa
çıkarırlar benden
artık ne şekil verirlerse
desen desen
o yüzden raconuma ters kardeş
ihtiyarlar sar iç dediler bir kere

rodrigo çiseliyor kardeş
dört yıldır silinmemiş camlara vuruyor
cello bello parkçıların bağrışları geliyor
yine çarpmışlar milletin emanetini
ko gitsin looo mu laaa mı diyorlar

cila eldivenlerimi çıkardım
maskemi boğazıma indirdim
be hey rodrigo be hey
yıkılmadım ayaktayım
öyleydi değil mi bu şarkı
bir kadın için hâlâ yanmamaktayım

cila maskemi ağzıma burnuma çektim
sırası değil
rodrigo sen de uzaklaş
işime eğildim...