Rötar Yapmak Rol Yapmak

Sevdalarımı zamanın kurgusuna uyduramadım,
Rötar yaptı,gelmesi gerekli olan ama gelmeyen gibi,
Goncalar baharda açarlar hiç sektirmeden,
Bu gonca açmadan soldu,umut yok gibi.

Yeşeren umutlarım rötar yaptı,beklenmedik bir anda,
Zaman ve mekan meftununa yenik düştüğünde,
Romantik olduğumu hatırladım,onu tanıdığım yerde,
Oysa her şey ters gidiyordu,ağa yakalandık bir kere.


Ağa düşen balık gibi çırpındıkça çırpındım,
Boşa çırpınıştı benimki,çıkmıştık karaya,
Sevdam bir "kızıl elma" olmuştu,ulaşılmıyordu,
Gece karanlığa büründüğü zaman ağladıkça ağladım.

Her insanın kanayan bir yarası vardı ve kimse bilmezdi,
Onlar da inzivaya çekildikleri zaman için için ağlardı,
Sevda bir ateşti,düştüğü yüreği yangına dönüştürürdü,
Yangın sönmezdi,har olur,yandıkça yanardı benim gibi.

Ben tiyatrocu değilim,rol yapmadım yapamam,
Riyakar hiç olmadım,seviyorsam inkar etmedim,
Kulduk bizde her fani gibi,bunun farkındaydık,
Onurumuzla yaşadık,sevdamız hasretimizde öleceğiz.