Rötarlı Aşk

aşk tutkulara düştü
düşler mızrak parmaklarımda acı ve kisve
kırık kanatlarına sönmez bir yangın düştü
silik yüzüm gönlünde
yorgun aynalarıma
bir yığın silüetle diz boyu ayrılık düştü

sol cebim inziva-kıyamet
yankesici bakışlarına hırsız gülüşler düştü
iste/sokul
ses etmem namerdim
sinsi inatlarınla kaşı sol kuytularımı
göster çalımlı maharetini

her mısram kan donar
üşüyorum
her söylemim kış keser yokluğun

bilirsin rötarlı geldi aşk bana
her seyir gecikmelidir hayat bana
sonrası sus perdesini yitirmiş söz
kan çanağı gölüne dönmüş iki göz

yürek kilitlerimde anahatarsız mektup
payende diz çökümlük nağme ulaklarım
iz düşümü sen üzre susku
kendimliği çıkarıp benden
sen giyiniyorum her gelişinle yeniden