Ruh Ağrısı

Sevdanın kabzası değdi ruhuma.
Kör bir muamma dağladı tenimi.
Çatlayan bedenim durdu doğuma.
Kaybettim cismimde öz benliğimi.

El sallama gelmem, gelemem sana.
Ayaklarım bağlı, her yan kapalı.
Kendimde değilim yar anlasana.
Benliği terk edip sana sapalı.

Usandım hayata puslu bakmaktan.
Kulağımda çınlar hüznün çağrısı.
Tükendim sel gibi boşa akmaktan.
Ne zaman dinecek bu ruh ağrısı?