Ruh Çıkmazlarım

Ey ruh çıkmazlarım
Bir yanım dağ
Bir yanım deniz
Gidiyorum bilinmeze
Umutsuzluk yolculuğu bunun adı
Cama vuran yansımama bakıyorum
Yağmur damlalarında
Görünmez oluyor siluetim


Mutluluk;
Hayatımın sol şeridinden geçip gidiyor
Bende sola kırdım zamanın direksiyonunu
Yol nereye götürür bilmem
Ama gidiyorum gölgemin peşinden
Sözcüklerim sıkışıyor ağaçlar arasında


Bu gidiş kaçıncı kendime gelişti
Sahi hayatın hangi vagonundaydın sen
Karşılaşma ihtimalimiz olmayan
Oysa aynı coğrafyanın
Farklı iklimlerinde sabahlayıp
Aynı güneşi selamlıyorduk


Kaç bin yılın günahıydı bu sırtıma yüklenen
Böylesine severken
Hoşça kal demek neyin cezasıydı
Ayrılık ruhlarının seviştiği otelde
Beleş bir aşktı bu
Yüzümde ki her bir çizgiye gömdüm bu aşkı


Sen!
Bütün düşüncelerime karşı gelen
Sağ yanım
Bense tüm dünyaya baş kaldıran
Sol yanın
Özgürlükçü bir ruh
Birbirinden farklı iki yürek
Ve birbirine karşı gelen
Bir aşk
Bir direniş


Umutsuzluk aşkıyla kavrulan bedenimden
Bir çiy damlası gibi akıp gitti hayat
Düş kelepçelerimi çıkar artık
Çıkar ve azat et
Bu kaçıncı intihar
Gölgesine kara sürülmüş


Sabahçı kahvesinde ki
Acı bir çay tadında gülüşlerim
Esir düştüm hislerime
Ne kadar çabalasam da
Rüzgârın kollarından kurtulamadım



Filtrelenmiş bir duyguda
Hümanist bir aşktı bu sadece
Mabedimde saklayıp
Gölgemden bile koruduğum...