Ruh Nerde

çürümüş tenekeler
ve yaşlı güneşin kızıl parıltıları
kerpiçten duvarların ıslaklığı
ve kulübedeki bir adamın çaresiz yalnızlığı
sanki parıltılara küsmüşlüğü
çürümüşlüğü
ıslanmış lığı...
-bu adam içeride-
ıslanmış taşlarla dolu
karanlık,mat sokaklar
ve sokak lambası
lambada aydan düşen kırıntılar
ve lambadan düşen kırıntıları toplayan
kırmızı rujlu bir kadın
ve ıslak kemanıyla fısıldanan çığlıklar
-ve dışarıda-
sokağın karanlığında
uzanmış yatan bir kadın
ve çürümüş beyaz gül renginde
ıslak bir elbise
ve elbiseden de beter çürümüş bir beden!
ve bedeninin enn koyu kırmızı köşesindeki bir ruh!..
işte o ruhun!
çaresiz yalnızlığı
sanki Ayın kırıntılarına
ve Güneşin parıltılarına
küsmüşlüğü,çürümüşlüğü, ıslanmış lığı...
Bu adam içeride
O kadın dışarıda
peki Ruh nerede?
--adam içer de kadın dışlar da!Ruh neyler?..--