Ruhsuz Şair

Anadolu ağlıyorken
Şehitlerin ardından
Yüreğim çarpmıyorsa onlarla
Ve ortak olamıyorsam dertlerine
Ruhsuz bir şairim ben

Filistinde ağlıyorken bebekler
Zulme karşı çıkmıyorsa şiirlerim
Ve öz be öz gardaşlarım
Bekliyorken sesimi Musulda,Kerkükte
Dertlerini dillendiremiyorsam
Köz gibi yanmıyorsa yüreğim
Ruhsuz bir şairim ben

İnim inim inliyorsa
Nahçivanım,Karabağım
Eziliyorsa Türkistanda soydaşlarım
Kalemim susuyorsa zalimler karşısında
Ve boyun eğiyorsam zulümlere
Buz gibi erimiyorsa benliğim
Ruhsuz bir şairim ben

Kimse kırmıyorsa kalemimi
Kendi kalemimi kendim kırarım
Bu benliğimi kendim asarım
Kalemimle özbenliğimi yazarım
Ruhsuz bir şairim ben
Bu bedene ruh arıyorum ben