Ruhum Seninle Yürüyor

sen yoksan sol yanım acıyor
ruhumla gezinirken kaç bucak kaçtım
hep yarım kalan senli yollara kaldım

seni ararken
bu şehir uzaklaşıyordu ben kaldım yapayalnız
gitme desemde ruhumuda aldın götürdün

bu şehir dardı yolları ıssız köşelerde
sokak kaldırımları küsmüştü kalabalığın yalnızlığına k/alınca...
her nefes alışımla baharı biten kışlara koşuyorum

duymuyorum içindeki seslerden haykırışlara kalıyorum
doymuyorum
gecelerden karanlığın içinde k/alınca
ışıklı fenerle yollara düşüyorum ardında...

ve
sonbahar mevsiminde yaprak dökümü başlıyor
yüreğimin kuruyan yaprakları savruluyor
düşen yapraklar yüreğimin çimlerini kaplıyor

sen gittiğinden beri hasretine kaldığım
ağlamaklı oldu gözlerim
sensiz
yarım kalan sol yanım ağrılar bitmiyor

sonbaharın son günü
yine rüzgarlara savruldu ruhum seninle
ruhum seninle yürüyor

30*09*12*Karataş*