Ruhumla Cebelleşirken

Ulvi bir güneşin kızıllığında,
Ruhumla cebelleşirken,
Bütün mahlukat
Su diye yanıp tutuşurdu,


Güneş,milyonlarca yıl önce kopardığı parçayı,
İntikam alırcasına buhara dönüştürürken,
Arzın üzerinde yaşayanlar,kaçacak bir delik arıyordu,
Ve ben meydan okuyordum,çünkü senden sıcak değildi.

Senin gülüşünden bile sıcak değilken güneş,
Nasıl kaçardım ben ondan,
Senden kaçma cesaretini gösterememişken ben,
Güneşin merkezine bile giderdim ben.