Ruhumun Gözyaşları

Atamadım sevdamı gönül kapılarından
Göremedim güneşi vurgun baharlardan
Bir haber bile gelmedi nazlı yardan
Kara sevdalara şimdi dağlar da suskun!

Bitmek bilmeyen labirentlerde dolandım durdum
Rüyalarımda sonsuz boşluklarda bulundum
Eceli hissettim alacakaranlıkta sesini duymadım
Yaslı baharlarda filizlenemedim dona kaldım

Heder oldum, yıldızlarla kaydım sonsuzluğa...
Buruk bir çocuk oldum, karanlıklarda kayboldum
Beyaz sayfaları karaladım ruhumun gözyaşlarıyla
Yaralarımı iyileştiremedim titredi ellerim...

Bahrinde su olsam buharlaşıp kaybolur muyum?
Esbab-ı mucibe de sen iken,
Beni cezbeden zamandaşımdan uçup gider miyim?
Sen bu dünyada iken...