Ruhumun Istırabı

Ah...
Geldi yine; şu kahrolası akşamlar
Hem de adamın kanını donduran cinsten
Zifiri karanlıklar...
Sonra kayboluyor ruhum,
Gecenin dehlizlerinde
Can çekişiyorum,
Sensizliğin pençesinde
Karanlık; geceye değil
Yüreğime çöküyor,
İşte bu yüzden ürküyor
Bu yüzden korkuyorum...
Sonra; dizlerimin üstüne çöküyor
Ve, sen geliyorsun aklıma.
Anılar geliyor.
Öpüşmeler,
Sevişmeler,
Daha neler, neler.
Nasıl anlatayım ki; hangisini!
Bir, bir
Nerdesin ey vefasız
Dudağın dudağıma değdir
Gel de; bu acıyı d/indir...
Bu defa; ağır geliyor bedenime başım
Tartmaktan aciz, bak düşüveriyor bir yana.
Kolay mı ki dayanmak Sevdana...
Ne delikanlılık
Ne ağalık
Ne paşalık
Sökmüyor bu defa.
Derdime tek çare, sen'deki sen'dir
Nerdesin ey yar...
Dudağın dudağıma değdir
Gel. gel de bu ıstırabı d/indir...
Duymayan mı kaldı
Sensiz
Sessiz
Ve
Ezik çığlıklarımı.
Bir sen duymadın
Yedi kat hariç,
Tanıdık ?tanımadık
Duydu,
Sordu da hatırımı
Bir sen sormadın
Neden?
Niçin?
Kim için?
Susma...
Ç/ekmekteyim bu acıyı senelerdir
S/öyle de şimdi ey yar...
Dudağın dudağıma değdir
Ruhumun ıstırabını d/indir...
Tarife sığmaz acılarım var
Gün be gün beni boğmaktalar.
Gel...
Ne olur gel.
Gel de; beni kurtar...
Haram artık, uykular,
Aşklar, sevdalar.
İşte bu halde olmama tek sebep, bu bendeki sen'dir.
Gel artık ey yar;
Ruhumun ıstırabını d/indir
Şu mübarek günde
Bayram gününde,
Gel de sevindir...
Dudağın dudağıma değdir
Ruhumun ıstırabını d/indir...