Ruhuna Zehir Katma Arkadaş

Hayat koparırken damarlarından benliğini
Asarken geceler seni sabaha hükümsüz
Yalnız kalan hatıralar ardın sıra uzanınca yere
Düşün düşün bir kere neler kaybettin arkadaş

Zayıflık bedeninden ruhuna inme gibi inince
Hayallerin düşüncelerin önünde aciz kalınca
Aklına düğümler düğüm düğüm atılınca
Söyle söyle bir kere ne kaldı geride arkadaş

Kolay kolay geçtiğin o yollar yokuş gibi olunca
Havada çizdiğin bulutlar dolu gibi başına yağınca
Elinde tuttuğun o kalem parça parça saçılınca
Susmasana nelerini götürdü görsene arkadaş

Hadi şimdi çek ruhuna zehri zincirle ölüme bendini
Yaşamak yerine ölmeyi seç seçilmeyeceklerin arasından
Hayallerini düşüncelerini ipe ver henüz doğmamışken
Gözünü aç ! Ne olur indirme perdeleri ruhuna gündüzden...