Rüya - 2

Gel dedim bahara
Vakit var bekle dedi
Doğ dedim güneşe
Uyu daha erken dedi
Gönlüme dedim
Ne hal bu
Ferman dinlemem dedi
Suya yazdığım yazı
Lambada titreyen alev
Sevdadan kararan baht
Günümün geceye döndüğü
Karayazımın bir türlü gülmediği
Ve sensiz geçen saatlerin günlerin
Heyülası

Cam kırıklarında yürüyen fakir
Yelkeni alabildiğine dolduran rüzgar
Gece perde arasından sızan
Ayışığı
Engin denizlerdeki yakamoz
Dolu yüreğim
Akmayan gözyaşım
Ve nihayetsiz özlem
Sensizliğime hıçkırıklarım,
Yokluğuna , gülüşünün güzelliğine
Hasretim

Parmağıma takılan yüzük
Saçlarında gezinen sabah meltemi
İlk adımında bebeğin sevinç
Okulun ilk gününün gururu bir babanın
Kuş yavrularının annesinin gagasından beslenmesi
Hepsinden öte
Sevebilen gönüllerdeki ihtiras
Kavuşamayan ellerdeki titreme
Düşen yavrusundan daha fazla incinen bir anne
Hassasiyeti

Sıkça duyulan
Ama hiç söylenmeyen aşk sözcükleri
Gönülden gönüle giden yolun
Kestirmesi
Sevdanın katlanılmaz
Karası
Ve sensizliğin
Kanayan yarası
Sonra gözlei ovuşturarak kalkılan
Uyku....
Ve sona eren rüya