Rüya

Terk ederdi gün şehri
Uyurdu kırgınlığın zulasında
Ötekilere dair nice umut

Sevgilim hadi uyan çağrıma
Aşkın vakti

Kaçırıp hoyratlıktan yaşamı gözlerini
Bıraktım bize çaldığım sokaklara
Şiir de sana ,türkü de
Ertele kalabalığın ayaz alengirini
Söyle kendini ulu orta

Bırak gönlün takılsın martıya
Şu gökkuşağı ,başında dolanan
Bütün adanmışlığıyla yalnız sana
Renginden çoğalan düş kelebekleri
Dokusun gülüşün mavisini yanağına

Gülümse rüyaya
Ve sonra
Kapat gözlerini gözlerime usulca
Bırak insan izi düşmesin anlamına
Hadi acele et sevgilim
Uyanacaklar az sonra...