Rüya
Kimlikleri belirsiz, sesler geldi uzaktan
Saplandı bakışlarım, karanlığın bağrına
Çekilirken gölgeler, birer birer sokaktan
Umudum gebe kaldı, doğmak için yarına
Mahzenlerde kilitli, günah kokan düşünce
Savruldu külleriyle, o mana denizine
Siyah peleriniyle, köşe başında gece
Seslendi haydi durma, dönmelisin özüne
Beynimin duvarına, gökten uzandı eller
Bir yokluk âlemine, sürgün edildi nefsim
Kalpleri aydınlatan, güneş yüzlü kandiller
Yandılar maveradan, tutulurken nefesim
Kendimi seyre daldım, sustum paslı aynada
Gözlerimden perdeler, kalkana dek aradan
Silindi her şey birden, gördüğüm bu rüyada
Kaldık koskoca boşluk, bir ben bir de yaradan
Aşikâr oldu sırlar, kabuğundan çıktılar
Yürüdüğüm tüm yollar, benim için tuzakmış
Melekler selam durup, gökyüzüne aktılar
Bundan önce yaradan, meğer bana uzakmış
Yaradanı bulmak da erdemlerin en güzeli ve güzel bir hece şiiri kutlarım gönülden Adaşım...🤐
güzel