Rüya

Say ki; adının ilk harfiyle başladı her şey!
Hani en uzak yıldız kadar... bir o kadar parlak.
Arın zırhlarından... hayallerin kalsın bir parça.

Dokun... ayak bileğimden başla kıvranmaya. Sol yanındaki ?ben?e dokun...
Hissettin mi? İşte o ?ben!?

Say ki; şimdi daha yakın oldun bana.
Gece gökyüzünde karanlığı bölen ay, sen ol.
Bronz bir kolye tak boynuma, bedenim çırılçıplak... soyundum günahlarımdan yalnızca sana...
Gözlerin ateş parçası, deliyor yalnızlığımı. Nefesinle arala dudaklarımı. Islak öpüşlerinle yudum yudum içerken beni, bir an olsun söndürme bu ateşi.
Bırak yansın ellerim, erisin dilim...

Şimdi dokun boynuma, ellerin dolansın koynumda. Hadi durma.
Bastırılmış tüm duygularınla sende soyun bana. Biraz daha hissetmeliyim seni yaklaştığın her adımda.
Adımı çağır saçlarımın arasından.
Etimi dişlerken sen, kadınlığımı keşfediyorum yeniden.

Korkmadan son defa sarılabilirsin bana.
.
.
.
Şimdi git yanımdan
Bu sadece bir rüya...