Rüya Sandım

Saat gecenin onbiri
Telefonda sen,
Sanki hiç tanımadığım biri.
Ne özlemiş ne de şaşkın,
Bir panik edasında telaştın.
Özledim dedim,
Sense susuverdin.
Yutkunmaya kalmadı mecalim.
Bir cesaret, söyle ! dedim.
Lâl olsaydı bitti diyen dilin.
Telefon kapandı.
Sen gittin.
Ben bittim.

Başım ellerimin arasında
Gözlerimi karanlık kapladığında
Hiç neden yoktu ağlamamaya
Ağladıkça ağladım;
Sonrasında yatağa kapandım.
Sabah nasıl doğdu anlamadım,
Gözlerimi açtım inanamadım!
Sen gitmiştin.
Yastığımdaki ıslaklıktan anladım.
İnan bana Hercai,
Terk edişini rüya sandım...


( Askeri beklerim deyip beklemeyen " Hercai Aşıklara " )