Rüyacı

sarılmış uyuyor kayıp mavisi gökyüzüne
toprağa düşen dutlar arasında rüyam

yarının öngörüsü düne uyumlu diye
ölü şiirlerin dilinde, umursamazlığı
kötüye yoruluyor, kapalı bakışları

sanki
çıkmaz sokakların durağan trenlerinden
sakız ağaçlarının yangın yerinden
kıpırtısız rüzgar güllerinden
o sorumlu gibi

alt tarafı basit bir rüya
yanakları al al
kızıl, çingene kelamlar
iğnelenmiş aklına

sanki
tarihi meçhul gece kalıntılarını
uyuşuk dönme dolapları
bitkin şehrin yağmurlarını
o istedi

şöyle bir kestirmek için daldığında
gerçekliğini açık unuttu ya
hemen gidin üzerine