Rüyalarıma Kanıp...

bu gece camları açık bıraktım
ışıkları da...
bütün kelebekler doluştu odama
sendin en zarif kanatlısı kelebeklerin
bekledim boşuna
yine gelmedin

bu gece söküp attım tüm perdeleri
evdeki hengameyi seyre daldı,
mahallenin veletleri...
kollarından tutup çekiştirirken anneleri
seni bekledim
koşup gelmeni

bu gece yüreğimin bütün kırıntılarını
arka balkona bıraktım
sabah serçelerle birlikte,
belki gelirsin diye
yarına bir umut sakladım

bu gece rüyama girme diye
daha uyumadım
?niye? mi?
çünkü korktum!
ya rüyalarıma kanıp,
seni beklemekten vazgeçersem gerçekte!