Rüyamda

"Parmak uçlarından bir kelebek uçar göğe doğru rengarenk
Kalbimin ortasına konar solmadan...
Uzun muydu ömrü kelebeğin kuzgunlara inat
Ve mesafeler katederken kırlangıçlara inat..."

Birkaç hayal perdelenir gözlerimin önünde;
Bazen kızıl kumlar üstünde yükselen bir balon
Ve çocukluğumdaki gibi seslenmek baloncu amcaya...
Bazen yıldızları seyretmek o'nunla bambaşka bir ülkenin paris havasında...

Bir aşk;
Taşları özenle dizilmiş italyan kaldırımlarında
Fransız kalabilmek o'ndan başka tüm dişilere...

Bir gülüş;
Camların ardından bile hayranlıkla seyrettiğim,
Öyle güzel ki tüm şarkılar ondan esinlenmiş gibi...

Bazı sözler var dı;
"Kendine iyi bak" derken bakmaktı o'na endişeyle
Dünyanın en masum varlığıydı gözümde...
Bazen hayrolsun deyip sabaha uyanıp
Bakardım beni hayata bağlayan şeylere
İçten bir selam mı vardı,
Yoksa o günüm aydınlanmış mıydı bir gülücükle
Kıpkızıl güneşe rağmen...

Bir kaç hikaye vardı dillendikçe canlar acıtan...
Kaderdi acıyı acıyla bileyen
Yine kader olacaktı acıyı tatlıya bağlayan...
Öyle tatlıydı ki
Kaderim olabilir miydi?

Bir isim vardı;
Manasız tüm şeylerin anlamlanmasıydı sanki
Adımın anlamıydı uğruna kurban olunan
Adıydı, çölerde umudu yeşerten...
Başka isim aramamalıydı isminde
Sadece o vardı adında ve söylediğim tüm kelimelerde....

Aslında...
Bir "O" vardı;
Başka kimse yoktu...