Rüzgar

Rüzgar öyle hırçın esiyorki
Kapılar yüzüme vuruyor
Ağaçlar tüm yapraklarını döküyor
Sanki içimdeki fırtına tüm şehri sarıyor

Bügün esiyorum bende rüzgarla birlikte
Döküyorum tüm kırıntılarımı

Rüzgarın uğultusu coşturuyor içimdeki haykırışlarımı
Dökülen yapraklar gibi kuruyorum bende
Sessizliğe koşarken savruluyorum
Tıpkı penceremdeki manzara gibi

Delilercesine bağırmak istiyorum bende rüzgar gibi
Duyduğum o ıslık sesi gibi

Yıkmak,dökmek istiyorum
Görmesin kimse beni bulanık tozlar arasında
Çekmesin kimse içine soluduğum havayı
Bende rüzgar gibi güçlü ama yalnız olmak istiyorum.

Sanki rüzgarı kıskanıyorum
Boz bulanık,yıktığı şehri,döktüğü ağaç yapraklarını,kırdığı camları.